εγώ και η Andy Candy, μετά από μια μακρά τηλεδιάσκεψη(skype-msn) και από παρότρυνση μιας μανιακής μας αναγνώστριας,αποφασίσαμε πως είτε είχαμε είτε όχι όλο και κάτι έπρεπε να γράψουμε βρε αδερφέ! Καθώς λοιπόν χαζολογούσαμε μου ήρθαν εικόνες από το καλοκαίρι που μας πέρασε..Το καλοκαίρι άρχισε καυτό,με το θερμόμετρο να χτυπάει κόκκινο από τον απρόσμενο καύσωνα που έπληττε την λεκάνη της Μεσογείου και σύσσωμη τη νεολαία να λιώνει από τη ζέστη εν καιρώ εξετάσεων.Παράλληλα κάνει αρχή το Mundial με μέτριους αγώνες,αλλά δίνει ταυτόχρονα μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει.Η Εθνική μας ομάδα απογοητεύει,γοητεύει αλλά στο τέλος πέφτει με το κεφάλι ψηλά από τα σκάγια του Diego Maradona και της παρέας του. Κι ενώ η Ρωσία βρισκόταν στο έλεος των πυρκαγιών και το Πακιστάν καταποντιζόταν την Ελλάδα την ενδιέφερε μόνο ποιος θα έπαιρνε την θέση του Otto και και συνεχίζαμε να δροσιζόμαστε στις παραλίες παίζοντας τάβλι,πίνοντας μπύρες και ορίζοντας ως soundtrack του καλοκαιριού το Last summer του φίλτατου Nicko(το πραγματικό του όνομα μου διαφεύγει).
Το μπαμ του καλοκαιριού όμως δεν το έκανε κάποια προσωπικότητα,αλλά ένα χταπόδι από την Γερμανία το οποίο έκλεψε τις καρδιές μικρών και μεγάλων προβλέποντας τα αποτελέσματα των αγώνων του Mundial( η Μerkel ακόμα κυνηγάει για να το κάνει στα κάρβουνα).Και το αγαπητό μας μαλάκιο δεν έκανε λάθος ούτε στον τελικό,αφού όλοι μας καμαρώσαμε τον Ίκερ Κασίγιας να σηκώνει το πολυπόθητο τρόπαιο,τους Ισπανούς να ξεχνάνε εθνικές διχόνοιες πανηγυρίζοντας και τους
Ολλανδούς να γυρνάνε σπίτια τους περίλυποι.Η συνέχεια του καλοκαιριού λίγο πολύ συνηθισμένη..Η Στεφανίδου φέυγει από τον Αντένα και πηγαίνει στο Σταρ,πέφτει ξύλο ανάμεσα σε Έλληνες και Σέρβους,στο ελληνικό ποδόσφαιρο επιικρατεί μπάχαλο κλασικά κι εκεί που συνεχίζαμε την αποχαύνωσή μας βγήκε στην επιφάνεια κάτι που θα μας έπρεπε να αντιληφθούμε την ουσία της ζωής. Μια ομάδα μεταλλωρύχων στη Χιλή παγιδεύεται στα έγκατα της γης κι ενώ περνάνε βδομάδες και οι άνθρωποι αυτοί θεωρούνται νεκροί αποκαλύπτεται πως όχι απλά είναι ζωντανοί,αλλά προσμένουν την μέρα που θα βγουν στο φως του ήλιου και θα ξαναδούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα..
Έτσι τέλειωσε και αυτό το καλοκαίρι είτε ωραία είτε όχι.Η ζωή μας όμως δεν σταματάει σε μια εποχή,γι' αυτό καλό χειμώνα να έχουμε και καλό κουράγιο σε εμάς τα μαθητεόμενα νιάτα!!!
Απόλυτα δική σας Νεκρή Ψυχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου