Remember, Remember the 5th of November...

5 Νοεμβρίου 1605, Λονδίνο
Ένας Άγγλος στρατιώτης συλλαμβάνεται από τις βρετανικές αρχές στις υπόγειες σήραγγες που βρίσκονται κάτω από το παλάτι του Γουέστμινστερ, στο οποίο στεγάζεται μέχρι και σήμερα το

Αγγλικό Κοινοβούλιο. Ένας ακτιβιστής, θα λέγαμε, τις εποχής που θέλησε να διαμαρτυρηθεί για την τυραννική διακυβέρνηση του βασιλιά Ιακώβου Α' και τις διακρίσεις σε βάρος τον καθολικών "πιάστηκε" λίγο πριν υλοποιήσει το σχέδιο της ομάδας συνωμοτών στην οποία ανήκε. Μετά τον πρόσφατο ακόμα θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ Ι, κατά τη βασιλεία της οποίας η θρησκευτική μεταρρύθμιση που είχε αρχίσει ο πατέρας της είχε πλέον εδραιωθεί, ο προτεσταντισμός κυριαρχεί στη χώρα και όπως συμβαίνει μετά από κάθε απόκλιση στην πορεία της ιστορίας τα θύματα είναι οι υποστηρικτές της "αρχαϊζούσης" ιδέας, στην περίπτωση μας οι καθολικοί. Η έκρηξη του κοινοβουλίου προλαμβάνεται. Ο Γκάι Φωκς, ο μόνος ειλικρινής άνθρωπος που μπήκε ποτέ στο κοινοβούλιο, και οι συνεργοί του βασανίζονται και θανατώνονται. Η συνωμοσία της πυρίτιδας είχε αποτύχει.

5 Νοεμβρίου...ενός μελλοντικού Λονδίνου
Ένας άνδρας χωρίς ταυτότητα, αλλά ένας άνδρας με όραμα, θα κάνει πράξη αυτό που πριν από μερικές εκατοντάδες χρόνια δεν κατόρθωσε να τελείωσε ο Φωκς. Ένας μαχητής της ελευθερίας θα επιχειρήσει να θέσει τα θεμέλια μιας επανάστασης που κάθε άλλο παρά ρεαλιστική φαντάζει. Περιφερόμενος φορώντας μία μάσκα του άνδρα που αποτελεί πηγή έμπνευσης γι' αυτόν (Γκ. Φωκς) και με το ψευδώνυμο "V" θα αντισταθεί σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που στερεί από τους πολίτες όχι μόνο ελευθερίες και δικαιώματα, αλλά και την ίδια τους τη συνείδηση, την ίδια τους την ταυτότητα. Ένα καθεστώς που διοικεί με βάση τη δύναμη και τον τρόμο. Ένα καθεστώς που προκαλεί το φόβο των πολιτών, ενώ το ίδιο φοβάται και απεχθάνεται οτιδήποτε το διαφορετικό το ξένο.

5 Νοεμβρίου 2011, Ελλάδα
Μία Ελλάδα που καταρρέει. Μία κυβέρνηση που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε καν την ψήφο εμπιστοσύνης των βουλευτών της. Ένα κοινοβούλιο που δεν εκπροσώπησε ποτέ τους πολίτες και τη βούλησή τους. Σε μία χώρα που τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν πάψει να υφίστανται εδώ και χρόνια και που η δημοκρατία είναι τυπικά και μόνο το πολίτευμά της, πολιτικοί και κυβερνητικοί εκπρόσωποι εξακολουθούν να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις και να επιτίθενται στους πολιτικούς τους αντιπάλους απλά και μόνο για να εξασφαλίσουν μία "καρέκλα" στο συμπόσιο που έχει στηθεί εδώ και χρόνια με την ευγενή χορηγία του δημοσίου, του μέσου εργαζόμενου Έλληνα.
Όλα αυτά σε μία χώρα που δηλώνει στο πρώτο κιόλας άρθρο του συντάγματός της πως όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Ίσως ο V να είναι απλά ένα φανταστικός χαρακτήρας και η πολιτική κατάσταση της χώρας του να μην ανταποκρίνεται πλήρως στην εικόνα της κατάστασης που βιώνουμε καθημερινά. Το ερώτημα, όμως, που τίθεται είναι πόσο πραγματικά απέχουμε από αυτό. Η "οικονομική τυραννία" είναι στ' αλήθεια τόσο διαφορετική από την πολιτική; Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι ή χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο Γκάι Φωκς, ένα ρεαλιστικό V, για να μας υπενθυμίσει τι σημασία αυτής της λέξης;

"Ο λαός δεν θα πρέπει να φοβάται την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση θα πρέπει να φοβάται το λαό." V for Vendetta

"Μια επιδημία χρειάζεται δραστική και επικίνδυνη θεραπεία" Guy Fawkes

"Κάτω από την μάσκα κρύβεται κάτι περισσότερο από σάρκα και οστά. Κάτω από την μάσκα κρύβεται μια ιδέα. Και οι ιδέες, Mr.Creedy, είναι αλεξίσφαιρες." V for Vendetta

Andy Candy